زرتشتیان که هراز گاه با آزار و سخت گیری مسلمانان روبرو می شدند و نان و میوه و گوشت به آنها فروخیه نمی شد کم کم بر آن شدند که در کوی و برزن خود فروشگاهی باز کنند و نان و میوه و دیگر نیازهای روزانه همکیشان را در دسترس آن ها بگذارند و این سبب شد که بعد ها در کوی زرتشتیان چند فروشگاه نانوائی و سبزی و میوه فروشی گشوده شوند.

سخت گیری در ۸۰-۷۰ سال پیش به ویژه در یزد آن اندازه بود که برخی از آب انبار هایی که بوسیله خیر اندیشان زرتشتی هم به وجود می آمدند دو شیر آب داشتند یکی برای زرتشتیان و یکی برای مسلمانان.گرمابه زرتشتیان از گرمابه مسلمانان جدا بود و زرتشتیان حق نداشتند به گرمابه همگانی بروند.

سرچشمه : بر ما چه گذشت از شکست ساسانیان تا پایان دوره پهلوی جمشید پیشدادی