شاه  عباس صفوی ۳۰۰ خانوار زرتشتی را از یزد کوچانده و در قزوین سکونت داد . همچنان خانواده های زرتشتی بسا بیشتر از قزوین را به اصفهان کوچانید و در محلی به نام گبر آباد پهلوی جلفا مقام داد .

اوضاع زندگی آنها در گبر آباد مانند نقاط دیگر زرتشتی نشین اسف انگیز بوده است . سقف خانه های آنها بسیار کوتاه و نمی بایستی بلندتر از منازل مسلمانان باشد.در زمان سلطنت سلطان حسین صفوی  علمای قشری اطراف شاه را فرا گرفته بودند. اوضاع ارامنه که به واسطه نفوذ دول مسیحی مغرب بسیار خوب بود رو به زوال گذاشت و دچار محرومیت ها گردیدند.

بنایراین حال زرتشتیان که بی پشت و پناه بودند می توان قیاس کرد . گویا محرومیت ها بس نبود که روزی به قتوای علما و تایید شاه قتل عام زرتشتیان اصفهان یا اسلام آوردن آنها صادر می گردد.

در این گیر و دار که بسیاری از بهدینان جان خود را باختند دستور نوروز زنده موبدان موبد اصفهان آنش مقدس را بر داشته روی به یزد پا به فرار می گذارد. زرتشتیان بی شماری در آن هنگام طمعه شمشیر تعصب مسلمانان واقع شدند و اندکی از آن ها اسلام آوردند و جان به سلامت بردند.

 روانشان شاد و بهشت برین جایگاهیشان.

 

سرچشمه :تاریخ زرتشتیان پس از ساسانیان-رشید شهمردان -تهران فروردین ۱۳۶۰-رویه ۴۶۶