آدر باد مهر اسفندان( آدرباد مارسپندان ) ، نامموبد فرزانه به شکل‌های‌: آذرباد، آتروپات، آذربد، اتروپاته نیز آمده است که به چم «نگهبان آتش» است. وی نخستین گردآورنده اوستا بوده است.زادگاه این موبد دانشمند و بزرگوار زرتشتی بر اساس دینکرت سوم‌، کوران ده بوده است. او در نیمه دوم سده سوم میلادی و نیمه نخست سده چهارم میلادی می‌‌زیسته است. وی در زمان موبد موبدان شاهپور دوم مشهور به شاهپور ذوالاکتاف بود . وی در زمان پادشاهی ساسانیان برای گردآوری نوشته‌ها و کتاب‌های پراکنده اوستا ازخودگذشتگی فراوانی نشان داد. در زند بهمن یسن 3-25 او را «دین‌ویراستار» خوانده اند به چم: ویراستار اوستا. در فروردین یشت بند 1و2 فروهر آتروپات اشو ستوده شده است. 
 نام پدر آدرباد، مارسپند است که او را مهر اسفندیار یا مهراسپند هم می‌‌گویند و آدرباد مهر اسفندان به چم آدرباد پسر مهر اسفند است. در فصل 33 بندهشن دودمان آذرباد مهر اسپندان روشن شده است که بر اساس آن، نسب وی به منوچهر می‌‌رسد. ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه نیز همین نسب را برای او بیان می‌‌کند.
آدرباد با چیرگی کامل به خط و زبان اوستا ، بسیاری از نامه های اوستایی را به زبان پهلوی ترجمه کرد. وی کتاب خرده اوستا را نیز تنظیم و تدوین کرد. اندرز نامه هایی نیز به زبان پهلوی از او به یادگار مانده است. در نوشته های پهلوی و روایات زرتشتیان معجزه‌ای به این موبد دانشمند نسبت داده شده که این روایت چنین است که او برای ازمیان بردن شک و تردیدهایی که به راستی و درستی دین پاک مزدیسنی وجود داشت حاضر شد سوگند یاد کند و تن به آزمایش دینی دهد.«آذرباد در پیش هفتاد هزار مرد سر و تن بشست و نه من روی گداخته بر سینه او ریختند و او را هیچ آسیبی نرسید پس از همه شبهه برخاست و به دین پاک بی گمان شدند.»

سر چشمه: روایت داراب هرمزدیار جلد اول رویه 50